በአጥቂው እና በተጠቂዎቹ መካከል ያለው መስተጋብር በልዩ የስነ-ልቦና ቅርንጫፍ ውስጥ የጥናት ርዕሰ ጉዳይ ነው - ቪሞሪሎጂ (ከላቲን ተጎጂ - “ተጠቂ”) ፡፡
በዚህ አካባቢ የተካኑ የሥነ ልቦና ባለሙያዎች በቤት ውስጥ ጥቃት ሰለባዎች ላይ የአእምሮ እና የፊዚዮሎጂ ጭንቀት ፣ ከጊዜ ወደ ጊዜ እየጨመረ የመጣው የፍርሃት ስሜት ፣ ተስፋ መቁረጥ እና ረዳት ማጣት ፣ ጥልቅ የስብዕና ለውጦች እና ራስን የማጥፋት ዓላማዎችን ልብ ይሏል ፡፡ ስፔሻሊስቶች ለሁለቱም የመጀመሪያ (አስቸኳይ) እርዳታ ለተጎጂዎች የሚሰጡ እና ከዚያ በኋላ ደግሞ አሁን ካለው ሁኔታ ለመውጣት የታሰቡ አንዳንድ ምክሮችን አዘጋጅተዋል ፡፡
የቤት ውስጥ ጥቃት ሰለባ በመጀመሪያ ደረጃ መናገር አለበት ፣ ለቤተሰቧ አከባቢ በእሷ ላይ እምነት ያተረፈችውን ሰው መንገር አለበት ፡፡ እርሷን በምንም መንገድ ለማበረታታት ከቻሉ ፣ ቀድሞውኑ ስለ አንዳንድ ግስጋሴዎች ማውራት ይችላሉ - ከሁሉም በኋላ ብዙውን ጊዜ ስለ የቤት ውስጥ ጥቃት አይሰራጩም ፣ እፍረት ይሰማቸዋል ፣ የጥፋተኝነት ስሜት ይሰማቸዋል ፣ ውይይቱ በአጥቂው ዘንድ የታወቀ ይሆናል ብለው ይፈራሉ ፡፡ ተከራካሪው በተጠቂው ላይ “ጫና” ማድረግ የለበትም ፣ ሁሉንም ነገር በአንድ ጊዜ ለመንገር ይጠይቃል ፡፡ በአማካሪው አስተማማኝነት ላይ እርግጠኛ ሆና ተጎጂዋ እራሷ ከጊዜ ወደ ጊዜ የጥቃት ምሳሌዎችን እና ልምዶ moreን ለእሱ ትገልጣለች።
በምንም ዓይነት ሁኔታ ከአስገድዶ ደፋሪው ጋር ለመነጋገር መሞከር የለብዎትም-እሱ የሚወስደው በእሱ ላይ ጥገኛ የሆነው ሰው ለአንድ ሰው አቤቱታ ማቅረቡ ብቻ ነው ፡፡ ተጎጂውን መከላከል ባለመቻሉ እና መልሶ መዋጋት ባለመቻሉ ተጠያቂ ማድረግም ተቀባይነት የለውም ፡፡ ብልህነት ያለው ርህራሄ ተጎጂው ሁኔታቸው ያልተለመደ እንደሆነ እንዲገነዘበው እና እሱን ለመለወጥ መንገዶችን እንዲፈልጉ ያበረታታቸዋል ፡፡
