አንድ በሽታ ለሙከራ እንደ አንድ ሰው ይሰጣል ፣ እናም ፈውስ የአንድ የተወሰነ የመንፈሳዊ ጎዳና ክፍል ስኬታማ መተላለፊያ ምልክት ሆኖ ያገለግላል። መልሶ ማግኘት በጣም የሚፈለግ ነው ፣ ግን እሱን ለማግኘት የግድ ማግኘት አለበት። እንደዛ ለማንም አይሰጥም ፡፡
ተፈጥሮው አሁንም ሙሉ በሙሉ አልተረዳም ፣ ፈውስም እንደ ተአምር ይመደባል ፡፡ አንድ ሰው የሚኖረው እና የሚኖረው ከውጭ ብቻ ይመስላል ፣ እና ድንገት በሕይወቱ ውስጥ አንድ ተአምር ይከሰታል። ሁሉም ነገር በእውነቱ የሚመስለው አይደለም ፡፡ አብዛኛውን ጊዜ በራስ ላይ ጥልቅ የሆነ መንፈሳዊ ሥራ ለተአምር መከሰት አስተዋፅዖ ያደርጋል ፡፡
አንድ ሰው በአእምሮ እና በአካላዊ ህመሞች ሲሰቃይ ፣ እሱ ሌሎች ሰዎችን እና እራሱን መስማት እና መረዳት ይጀምራል ፡፡ እሴቶችን እንደገና መገምገም አለ ፣ ይህም ወደ ፈውስ ያመራል ፡፡ የተጀመረበትን ትክክለኛ ጊዜ ለመሰየም የማይቻል ነው ፣ ግን የተወሰኑ መርሆዎች አሉ ፣ የእነሱ መከበር እንዲቀራረብ ያስችለዋል ፡፡
ምኞት
ወደ መልሶ ማገገሚያ የሚወስደው መንገድ ይህ ዋና ሁኔታ አይደለም። እሱ ጠንካራ እና የማያሻማ መሆን አለበት። አንድ ሰው ለእሱ ምንም ያህል ከባድ ቢሆንም የታሰበውን መንገድ ማጠፍ የለበትም ፡፡
ውስጣዊ ምርመራ
ከወሳኝ እይታ ወደ ራስዎ ይቅረቡ ፣ ግን ወደ ራስ-ነፋሳ እና ውግዘት አያደሉ ፡፡ ይህ ወደ መልካም ነገርም አያመራም ፡፡ ሁሉንም ጉድለቶችዎን በእውነት ለመገምገም ይሞክሩ ፣ ግን እንደ ዝቅተኛነት ሳይሆን እንደ “የእድገት ነጥቦች” መገንዘብ ያስፈልግዎታል።
የተወሰኑ ጥረቶች
አንድ ነገር ለማግኘት ጠንክሮ መሥራት ያስፈልግዎታል ፣ በቀላሉ የሚመጣው ፣ ከዚያ በቀላሉ ያልፋል ፡፡
ለታመመ ሰው ፈውስ ከማግኘት የበለጠ የሚፈለግ ነገር የለም ፡፡ እንደዛው አልተሰጠም ፣ ለዚህም በመንፈሳዊ ላይ በራስ ላይ መሥራት አስፈላጊ ነው ፡፡
