ጥርሳችን ህይወትን ለማቆየት የሚያስፈልገንን ምግብ የምንነክሰው እና የምናኝበት መሳሪያ ነው ፡፡ ሁለተኛው ተግባር በእንስሳት ውስጥ ይበልጥ ጎልቶ የሚታይ ሲሆን ክልሉን እና ቤተሰቡን ለመጠበቅ የታሰበ ነው ፡፡ ድድ ጥርሱን ጥርሱን ይይዛሉ እና እንዳይወድቅ ይከላከላሉ ፡፡ የጥርስ እና የድድ ሥነ-ልቦናዊ ትርጉም በሕይወት ውስጥ አንድ ነገር “ነክሶ” የመያዝ ፣ ራስን የመከላከል ፣ የአመለካከት መብት የማግኘት ችሎታ ነው ፡፡
ከሥነ-ልቦና-አዕምሮ እይታ አንጻር ከልጅነት ጊዜ ጀምሮ በአንድ ሰው ውስጥ የሚነሱ በርካታ ሀሳቦች ወደ ጥርስ እና የድድ በሽታዎች ይመራሉ ፡፡ የልጁ ጥርሶች መፋቅ ሲጀምሩ ንክሻ መንከስ ፣ ምግብ ማኘክ እና በአዲስ መንገድ ከአለም ጋር መገናኘት ይማራል ፡፡
የካሪስ ሳይኮሶሞቲክስ
የጥርስ መበስበስ “ይህንን የማድረግ መብት የለኝም” የሚል ጥልቅ እምነት ነው ፡፡
ለአንድ ልጅ ጥርስ ቀስ በቀስ መቆጣጠር የጀመረው አዲስ መሣሪያ ነው ፡፡ በተለይም አደጋ በሚከሰትበት ጊዜ ወይም እራስዎን ለመጠበቅ አንድ ነገር መንከስ ወይም መንከስ እንደሚችሉ የእምነት መሠረት ይፈጠራል ፡፡ አንድ ልጅ ድንበሩን መከላከል ካልቻለ እና “ለማንም የመነካካት መብት የለኝም” ብሎ ለመቀበል ከተገደደ ፣ ለሌላው ሰው የማይመች ወይም የሚያሰቃይ ስለሆነ ፣ የጥርስ መበስበስ ይከሰታል።
ህፃኑ ጠበኛ ባህሪውን (አንድን ሰው ይነክሳል) እንደ ጥልቅ ውስጣዊ ድንጋጤ እና አስፈሪ ሆኖ ይስተዋላል ፣ ይህም በአእምሮው ውስጥ ተስተካክሏል ፡፡ ለህይወት አብሮት የሚቆየው እና ቀስ በቀስ ጥርሱን ማጥፋት የሚጀምረው ይህ “አስፈሪ” ነው ፡፡ “ሰውን መንከስ” በመፍራት ማንኛውንም እርምጃ ማከናወን አለመቻል የጥርስ መበስበስ ያስከትላል ፡፡
በሳይኮሶሶሚክስ ውስጥ ወቅታዊ በሽታ
እንደ ጥርስ መበስበስ ሁሉ ወቅታዊ በሽታ አንድን ሰው ሊጎዱ የሚችሉትን ሁሉንም ጥርሶች የማስወገድ ሀሳብ ጋር የተቆራኘ ነው ፡፡
ከፓሮዶንቶሲስ ጋር ቀስ በቀስ የመፍታታት እና የጥርስ መጥፋት አለ ፣ ከሥነ-ልቦና-አተያየት አንጻር የራስን አስተያየት የመከላከል ፣ የክልሉን ወሰን ለማስቀመጥ ፣ በአንዳንድ የንግድ ሥራዎች ስኬታማ ለመሆን ፣ ለአንድ ሰው ጉዳት ሊሆን ስለሚችል አሸናፊ ሁን ፡ ስለሆነም ወዲያውኑ ሁሉንም ጥርሶች ማጣት እና በእርግጠኝነት “ሌላ ማንንም መጎዳት አልችልም” ብሎ ማወቅ የተሻለ ነው ፡፡
በልጅነት ዕድሜያቸው ምንም የማለት መብት የላቸውም የሚል እምነት የነበራቸው ሰዎች ፣ እንዲሁም የማያቋርጥ የጥፋተኝነት ስሜት በጥርሳቸው ላይ ብቻ ሳይሆን በድድ ላይም ችግር ይገጥማቸዋል ፡፡ ሥነ-ልቦናው አንድን ሰው ላለመጉዳት ፣ ምቾት ወይም ጭንቀት ላለማድረግ ፣ አንድ ነገር ከሕይወት ለማውጣት ወይም አስተያየትዎን ለመከላከል እንዳይሞክር በተቻለ መጠን ሁሉንም ጥርሶች በተቻለ ፍጥነት ለማስወገድ ይሞክራል ፡፡ ያለ መከላከያ (ያለ ጥርሶች) ፣ አንድ ሰው ሊወቀስ እንደማይችል እና ማንንም እንደማይጎዳ ለሌሎች ያሳያል።
የጥርስ እና የድድ በሽታዎች ሳይኮሶሶማዊ ሀሳቦች
ጥርስን በማጋለጥ እና የሚታየውን ገጽ ሲጨምር ሁለት ሀሳቦች ሊኖሩ ይችላሉ
- “ትልልቅ ጥርሶች አሉኝ እና ከእኔ ጋር አንድ ነገር ለማድረግ አልሞክርም ፣ ለራሴ መቆም እችላለሁ”;
- ህመም በመፍጠር እራሴን መውቀስ ከጀመርኩባቸው ነገሮች ሁሉ በፍጥነት አድነኝ ፡፡
በመጀመሪያው ሁኔታ ፣ የጥርስ መጋለጥ ሁል ጊዜ ወደ ጥፋታቸው ወይም የካሪስ መፈጠርን አያመጣም ፣ በሁለተኛ ደረጃ ደግሞ የማኅጸን ጫፍ ሰፍሮች ብዙውን ጊዜ የሚከሰቱት እንደ ወቅታዊ የደም ሥር በሽታ ሁሉ ጥርስን በፍጥነት ለማስወገድ እንደ ሥነ-ልቦና ፍላጎት ነው ፡፡.
አንድ ትንሽ የጥርስ ቁርጥራጭ በሚፈርስበት ጊዜ አንድ ሰው የዚህ ሰው ብቻ የሆነ ነገር ይጠይቃል የሚል ሀሳብ ሊኖር ይችላል እናም መቃወም አይችልም ፡፡ አንድ ሰው በአንድ ሰው ላይ “ቂም ሲይዝበት” ግን ምንም ማድረግ ካልቻለ የጥርስ ቁርጥራጭ ሊፈርስ ስለሚችል “ቂምዎን ለማን ያራምድልዎታል” የሚለው በጣም የታወቀ ምሳሌ እንደዚህ ያለ ሁኔታ ነው።
ዕድሜያቸው ከ 5 ዓመት በታች የሆኑ ልጆች “የእናት-ልጅ” ሥነ-ልቦና ግንኙነት አላቸው ፡፡ በጥርሶች ላይ ችግሮች ከጀመሩ ፣ ይህ ግንኙነት የልጁን ድንበሮች የመከላከል ፣ የመብላት እና የመናከስ ችሎታ ፣ የራሱን ውሳኔ የማድረግ ፣ የጥፋተኝነት እና የመጸጸት ስሜት እንደማይሰማው ማየት አለብዎት ፡፡አዋቂዎች ሁል ጊዜ ለልጁ ሁሉንም ነገር ከወሰኑ ፣ እሱ ራሱ አንድ ነገር እንዲያደርግ ካልፈቀዱለት ፣ በአንድ ነገር ላይ ነቀፉ (ለምሳሌ “ለልጁ (ልጃገረዷ) መጫወቻ (ከረሜላ ፣ ፖም) ስጡት ፣ ስግብግብ አይደለህም”) ጥርስዎን በትክክል መጠቀም መማር አይችልም። ሌሎች ሰዎች ሁል ጊዜ ለእሱ ሁሉንም ነገር እንደሚወስኑለት ከመቀበል ሌላ ምርጫ የለውም ፣ ስለሆነም እሱ በቀላሉ ጥርስ አያስፈልገውም።
የስነልቦና (ስነ-አዕምሯዊ) ሁልጊዜ የበሽታውን መንስኤ በስሜታዊ እና በስሜታዊ ደረጃ ላይ እንደሚመለከት ማወቅ አስፈላጊ ነው ፣ እና በፊዚዮሎጂያዊ አይደለም ፡፡ የጥርስ እና የድድ በሽታዎችን ሙሉ በሙሉ ለመቋቋም በእያንዳንዱ ጉዳይ ላይ የግለሰብ አቀራረብ ያስፈልግዎታል ፡፡ ችግርዎን ለመቋቋም በሳይኮሶሶሚክስ ወይም በስነ-ልቦና-ነክ ሙያ የተሰማራ ባለሙያ ብቻ ነው ሊረዳዎ የሚችለው።
