ጽሑፉን ላልተወሰነ ጊዜ ለማሻሻል ያለው ፍላጎት የደራሲያን የታወቀ “በሽታ” ነው ፣ እሱም ከአንድ መቶ ሃያ አምስተኛ ክለሳዎች በኋላ ጽሑፉ ፍጹም ይሆናል የሚል ይመስላል። ግን ችግሩ ሁልጊዜ በጽሁፉ ውስጥ አይደለም ፡፡
አስፈላጊ
- - እቅድ
- - የጽሑፍ መዋቅር
መመሪያዎች
ደረጃ 1
መግለጫዎች
ጽሑፉ በእጃቸው ላለው ተግባር መልስ መስጠት አለበት-የደራሲውን ሀሳብ መግለፅ ፣ ዋናው ርዕስ ፣ ለጥያቄዎች መልስ መስጠት ፡፡ በግልፅ ቋንቋ መፃፍ አለበት (በእርግጥ ተቃራኒው ስራ ካልተቀናበረ) ፡፡ ግልጽ የሆነ መዋቅር ሊኖረው ይገባል-መግቢያ ፣ ዋናው ክፍል ፣ መደምደሚያ ፡፡ መሰረታዊ መመዘኛዎች ከተሟሉ መቀጠል ይችላሉ። ካልሆነ ጽሑፉን ለማጣራት መቸኮል አያስፈልግም ፡፡ ምናልባት ጸሐፊው ደብዛዛ ዐይን አለው ፡፡
ደረጃ 2
አእምሮ ማረፍ አለበት
አንድ ሰው ከጽሑፉ ውስጥ ረቂቅ መሆን እንደሚችል ይታመናል ፣ ቢያንስ ከሁለት እስከ አራት ሰዓታት ውስጥ አዲስ ይመልከቱ ፡፡ በሐሳብ ደረጃ ፣ ጽሑፉን ለሁለት ቀናት ለሌላ ጊዜ ማስተላለፍ አለብዎት። በነገራችን ላይ በትልቁ ዘውጎች የሚሰሩ የደራሲያን ብልህነት ያለው ሕግ አለ-“ከሌሊቱ በፊት የተጻፈውን እንደገና ማንበብ የለብዎትም ፣ አለበለዚያ የትናንቱን ጽሑፍ በማረም ጊዜውን ሙሉ ማሳለፍ ይኖርብዎታል ፡፡” አንድ ልምድ ያለው ጸሐፊ የኦፕቲካል ትኩረትን እንዴት እንደሚቀይር እና በመጀመሪያ ጽሑፉን በማክሮ ደረጃ (መዋቅር ፣ አመክንዮአዊ ማያያዣዎች) ፣ ከዚያም በጥቃቅን ደረጃ (ማንበብና መጻፍ ፣ ትክክለኛ ቃላት ምርጫ) ፡፡
ደረጃ 3
አነስተኛ በራስ መተማመን
በተዛባ በሽታ የማይተማመኑ ሰዎች አሉ ፡፡ የሚጽፉት ምንም ይሁን ምን እነሱ ስህተቶች አይደሉም ፣ ግን በተመሳሳይ ጊዜ ለራሳቸው ያላቸውን ግምት ከፍ ያደርጉታል ፡፡ ግን በዚህ ጉዳይ ላይ የደራሲው ችግር የጽሑፉን ችግር ይበልጣል ፡፡ እና የተፃፈው (የሚለብሰው ፣ የታየው ፣ የሚበላው) ሰውን ያለማቋረጥ የማይወድ ከሆነ ታዲያ የስነ-ልቦና ባለሙያ ማነጋገር አለብዎት ፡፡ እና ወላጆች እርግጠኛ ባልሆነው ችሎታ ላይ ጫና ካላደረጉ ለማወቅ? እና ምናልባት ሊሆን ይችላል ፡፡
