በዘመናዊው ህብረተሰብ ውስጥ ሰዎች እርስ በእርስ አለመተማመን ጋር የተያያዙ ብዙ የስነልቦና ችግሮች አሉ ፡፡ እነዚህ ችግሮች ከሌላው የዓለም አደጋዎች ጋር መመሳሰል ሊጀምሩ ይችላሉ ፣ ምክንያቱም እነሱ በአንድ ደረጃ ወይም በሌላ የምድር ነዋሪ ሁሉ ላይ ተጽዕኖ ስለሚኖራቸው ፡፡
በሰዎች መካከል አለመተማመን እያንዳንዱን ግለሰብ ብቻ ሳይሆን ህብረተሰቡን እና ታማኙን ይነካል ፡፡ አለመተማመን በግል ግንኙነቶች ብቻ ሳይሆን በፖለቲካ ጉዳዮችም ይገለጻል ፡፡ ዘመናዊ ሰዎች በቀላሉ ለራሳቸው ጥቅም እርስ በእርስ ማታለል ወይም መተካት ይችላሉ ፡፡ ሰዎችን ለማታለል ዘዴዎችን የሚገልጹ የታተሙ መጻሕፍት እንኳን አሉ ፡፡ ፕሮፓጋንዳ እና በሰዎች ሕይወት ውስጥ ያለው የማታለል ብዛት እና ውሸት እውነተኛ ችግር ነው ፡፡
ዛሬ ጓደኞችዎን እና ዘመድዎን ብቻ ማመን ይችላሉ ፡፡ ግን እንደዚህ ያለ የጠበቀ ግንኙነት እንኳን ውሸቶች እና ክህደት አለመኖሩን አያረጋግጥም ፡፡ እና ከዚያ በኋላ በሁሉም ሰው ላይ መተማመንን በሚያቆም ሰው ውስጥ ፣ ስለ ጥሩ እና ክፋት ያለው በቂ ግንዛቤ ይደመሰሳል። እሱ ከራሱ በቀር በማንም አያምንም ፣ እራሱን ከሰዎች ጋሻ ያደርጋል ፣ እና እራሱ እንኳን እኩይ ተግባራትን የመጀመር ችሎታ አለው።
በህይወት ውስጥ የመቀራረብ ተፈጥሮ ያላቸው ሰዎች አሉ ፡፡ ይህ እንዲሁ ችግር ነው ፣ መታለላቸውን ስለሚፈሩ ፣ ስሜታቸውን በተከታታይ ይከለክላሉ ፡፡ እነዚህ ሰዎች በቤተሰብ እና በስራ ላይ የሚጣጣሙ ግንኙነቶች የላቸውም ፡፡ ከማንም ጋር አይስማሙም ፣ በማንም አያምኑም ፡፡ ይህ ከእንግዲህ ሊስተካከል አይችልም ፣ ስለሆነም ህብረተሰቡ ይፈራረቃል።
አንድ ሰው እንደ ሙሉ የህብረተሰብ አካል እንዲያድግ ከልጅነቱ ጀምሮ ጥሩነትን ማዳበር ፣ ፍቅርን እና ርህራሄን ማስተማር አስፈላጊ ነው ፡፡ ልጁ ባደገበት ቤት ውስጥ ያለው ድባብ ምቹ መሆን አለበት ፡፡ ከዚያ አንድ ሰው ለወደፊቱ ፍርሃት እና ምክንያታዊ ያልሆኑ ውስብስብ ነገሮች አይኖረውም። በብዙ ቤተሰቦች ውስጥ ጠብ እና ነቀፋዎች በጣም የተለመዱ ስለሆኑ በቤተሰብ ውስጥ ምቹ ሁኔታን መፍጠር ቀላል አይደለም ፡፡ በእንደዚህ ዓይነት ሁኔታዎች ውስጥ ያሉ ልጆች የተወገዱ ፣ እምነት የማይጥሉ ፣ ስሜታቸውን እንዴት መግለፅ እንዳለባቸው አያውቁም ፣ ደስተኛ ቤተሰብ መፍጠር አይችሉም ፡፡
በብዙ ሀገሮች ውስጥ አለመተማመን እንዲሁ ወደ ፖለቲካው መድረክ ይወጣል ፡፡ ሰዎች በስቴቱ ፣ በፖለቲከኞች ፣ በኅብረተሰብ ላይ እምነት አይጥሉም ፡፡ እያንዳንዱ ሰው በራሱ ላይ ብቻ ይተማመናል እና ሌሎችን ለመርዳት ፈቃደኛ አይሆንም ፡፡ ሥርዓቱ በዚህ መንገድ ይፈርሳል ሰው ግን ማህበራዊ ፍጡር ነው ፡፡
አለመታመን ሁሉንም ነገር እና ሁሉንም የሚበላ የዘመናዊው ዓለም እውነተኛ በሽታ ነው ፡፡ እናም ለእሱ ፈውስ የለውም ፡፡ እያንዳንዱ ሰው ለባልንጀራው መተማመንን ካልተማረ በስተቀር ለሌሎች አርአያ ይሆናል ፡፡ ሌሎችን መርዳት ያስፈልግዎታል ፣ ከዚያ እነሱም ወደ ማዳን ይመጣሉ። መተማመን በቅጽበት ሊጠፋ የሚችል በጣም ተሰባሪ ነገር ነው ፡፡ ግን ያለ እሱ የሰው ልጅ ይጠፋል ፡፡
