“ንስሐ” የሚለው ቃል በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ከሚሠራው “ንስሐ” ከሚለው ቃል ጋር ተመሳሳይ ነው ፡፡ ልዩነቱ ንስሐ በአንድ ሰው ውስጥ የሚከናወን የውስጠ-ምርመራ ሂደት ሲሆን ንስሐ ግን የአንድ ሰው የተሳሳቱ ድርጊቶች ታሪክ ነው ፡፡
ንስሃ እንደ ድርጊቶችህ ተቀባይነት እንደሌለው እና ተቀባይነት እንደሌለው መገንዘብ ነው ፡፡ እያንዳንዱ ሰው በራሱ ዓይን ውስጥ “ከህግ ውጭ” ላለመሆን እያንዳንዱ ሰው በነፍሱ ውስጥ እንዳይሻገር የሚሞክረው የተወሰነ ወሰን አለው ፡፡ ለአንዱ ፣ ሰውን መምታት በጣም የተለመደ ነው ፣ ለሌላው ድምፁን ለሌላው ማሳደግ እንኳን ከዚያ በኋላ ለፀፀት ምክንያት ነው ፡፡
ውስጣዊ ሥነ ምግባር በጣም ግለሰባዊ ፅንሰ-ሀሳብ ነው ፡፡
የመቀበያ ገደቦች ግን ሊለወጡ ይችላሉ። አንድ ሰው የራሱ ውስጣዊ ደንቦች የተሳሳቱ መሆናቸውን በሚያምንበት ጊዜ ይህ በጠቅላላው የእሴት ስርዓት ላይ ለውጥ እንዲያስገድድ ይችላል። በእንደዚህ ዓይነት ሁኔታዎች ውስጥ አንድ ሰው ብዙውን ጊዜ በእጣ ፈንታ ጠመዝማዛ ላይ ይቀመጣል ፣ ለምሳሌ ፣ እሱ ከተበሳጨው ሰው ጋር በተመሳሳይ ሁኔታ ውስጥ ራሱን ሲያገኝ ፡፡ እናም ይህ ስለ ውስጣዊ ወሰኖቹ በቁም ነገር እንዲያስብ ያደርገዋል ፡፡
በራሳቸው ላይ ብቻ የማተኮር ጥንካሬ ካገኙ በጣም ስሜታዊ የሆኑት ሰዎች እራሳቸው ብዙ መከራ የደረሰባቸው ናቸው ፡፡ እንደነዚህ ያሉት ሰዎች በጣም ጠንካራ የሆነ ውስጣዊ ሥነ ምግባራዊ ስሜት አላቸው እናም በጥልቅ ለተሰቃዩት የሕዝብ ሥነ ምግባር ደንቦች የራሳቸውን ይጨምራሉ ፡፡ ለምሳሌ ፣ በቤተሰብ ውስጥ ያለ አንድ ሰው ግዴታውን ካልተወጣ ፣ እንደዚህ አይነት ሰው በጭራሽ አይጠይቅም “ለምን አልፈፀምክም?” ለመሆኑ ይህ ጥያቄ በእውነቱ የመረጃ ጥያቄ ሳይሆን በሰው ላይ ድብቅ ግፊት ነው ፡፡ ከፍ ያለ የሥነ ምግባር ስሜት ያላቸው ሰዎች በጭራሽ አይጠይቁትም ፡፡ ይልቁንም ይህንን ወይም ያንን እርምጃ የመፈፀም አስፈላጊነት በተከለከለ ሁኔታ ያስታውሱዎታል ፡፡
አንዳንድ ጊዜ የሞራል ወሰኖች እንዲለወጡ ምክንያት የሆነው ለድርጊቶች የዜግነት ኃላፊነት ሁኔታዎች ናቸው ፡፡ ብዙውን ጊዜ ፣ ወዮ ፣ ወንጀለኛ። እናም ከዚያ አንድ ሰው በድንገት ምን ያህል እንደቀረ ይገነዘባል ፣ በዚህ ወይም በዚያ ድርጊት ምክንያት ከሰዎች ርቋል። አንድ ሰው ከሌሎች ሰዎች ህጎች ውጭ ራሱን ያወጣል ፣ በዚህም ከራሱ ያርቃል ፡፡ ይህ እንደ አንድ የወንጀል እና የቅጣት ዓይነት ከተወሰነ የመምረጥ ስሜት ጋር አብሮ ሊሄድ ይችላል ፣ ግን ከጊዜ በኋላ ይህ ሁኔታ በጣም ደስ የማይል እና አንድ ሰው ለማስታረቅ ይፈልጋል ፣ በቅጣት ዋጋ እንኳን ቢሆን በንስሐ ከሌሎች ጋር ለመገናኘት ፡፡ በዶስቶቭስኪ ጀግና ላይ የተደረገው ይኸው ነው።
በእንደዚህ ዓይነት ፍርድ ቤት ውስጥ ከልብ የመነጨ ንስሐም እንዲሁ ከፍ ያለ ግምት የሚሰጠው ሲሆን አንድን ሰው በትክክል መለወጥ ማለት ስለሆነ ፍርድን በትክክል ሲያስተላልፉ ግምት ውስጥ ይገባል ፡፡ ያም ማለት አንድ ሰው እንደበፊቱ ለመኖር ተቀባይነት የሌለው ይመስላል።
ህብረተሰብ ለእርስዎ ምቾት እንዲሰጥዎ ከሌሎች ጋር ካለው ስህተት መማር እና በተቻለ መጠን ብዙውን ጊዜ ውስጣዊ ሥነ ምግባራዊ ስሜትን በማህበራዊ ደንቦች መመዘን የተሻለ ነው ፡፡
