አንድ ሰው ሁለት መሠረታዊ ፍላጎቶች አሉት-መተኛት እና መብላት ፡፡ ሲረኩ ሦስተኛው ይነሳል - የትርጉም ጥማት ፡፡ አንድ ሰው ከትርጉሙ ጋር ንክኪ ካጣ ታዲያ እሱ “ውስጣዊ ባዶነት” አለው - ድብርት። ለሕይወት ፍላጎትዎን እንደገና ማግኘት የሚችሉት እንዴት ነው?
በዓለም ጤና ድርጅት (WHO) መሠረት የመንፈስ ጭንቀት በዓለም ዙሪያ 350 ሚሊዮን ሰዎችን ይነካል ፡፡ ዘመናዊው ህብረተሰብ “የሸማች ማህበረሰብ” ይባላል ፡፡ ለአንድ ሰው ፍላጎቶችን ይፈጥራል ፣ ከዚያ ያረካቸዋል እና ወዘተ በክበብ ውስጥ ፡፡ የሰው ልጅ ፈጣን መክሰስ ፍላጎት በፍጥነት ምግብ እንዲገለጥ ፣ በመረጃ ልውውጥ - ወደ ተንቀሳቃሽ ስልኮች እና ታብሌቶች ፡፡
አንድ ሰው በዚህ “የሕይወት” ውድድር ውስጥ ሲያቆም ፣ በእንቅስቃሴዎቹ ውስጥ የትርጓሜ እጦትን መገንዘብ ይጀምራል ፡፡ ለሕይወት እውነተኛ ፍላጎት ማጣት ስለ ተገነዘበ አዲስ ትርጉም ይሰጠዋል ፡፡ ቀርፋፋው ምግብ እንቅስቃሴው እንደዚህ ይመስላል። አንድ ሰው ከተቀበለው መረጃ አእምሮው ከመጠን በላይ ተጭኗል እና ሆን ብሎ ወደ በይነመረብ እና በሞባይል ስልክ ለመግባት ራሱን ይገድባል ፡፡
ለሕይወት እውነተኛ ፍላጎት ማጣት በአንድ ምሳሌ በግልፅ ተገልጧል-ሰዎች በዓመት ምን ያህል መጻሕፍትን “ይጠቀማሉ”? በፖለቲካው ላይ እርካታን ለመግለጽ ምን ያህል ጊዜ ያጠፋል?
አንድ ሰው ከትርጉሙ ጋር እንደገና እንዲገናኝ ምን ሊረዳው ይችላል? የዚህ ጥያቄ መልስ የወደፊቱ አቅጣጫዊ አቅጣጫ ነው ፡፡ ነገ አዲስ ትርጉም ያመጣልኛል ብዬ ካመንኩ እና በአንድ አመት ውስጥ ከዛሬ በተሻለ እበልጣለሁ ፣ ያኔ ወቅታዊ ጉዳዮች እንደዚህ የማይፈታ አይመስሉም ፡፡ የወደፊቱ የአቅጣጫ አቅጣጫ አለመኖር ወደ ሶስት በሽታዎች ያስከትላል-ድብርት ፣ ሱስ እና ጠበኝነት ፡፡
ለዓለም ክፍት መሆን እንዲሁ የፍቺውን ቀውስ ለማሸነፍ ይረዳል ፡፡ የራስዎን አድማስ ማስፋት ፣ በዕለት ተዕለት እንቅስቃሴ ውስጥ ትርጉም መፈለግ-የጠዋት ቡና ፣ ወደ ሥራ የሚወስደው መንገድ ፣ ወይም እራት ከቤተሰብዎ ጋር ፡፡ ስለዚህ አንድ ሰው የሚያጋጥመው የአንድ የተወሰነ ሁኔታ ትርጉም የሁሉም ሕይወት አጠቃላይ ትርጉም ነው።
በሚለው መጣጥፉ ውስጥ “ሰው የመጨረሻውን ትርጉም በመፈለግ ላይ” ቪክቶር ፍራንክል “?”