በጣም ጠንካራ ከሆኑ አሉታዊ ስሜቶች አንዱ ፍርሃት ነው ፡፡ የፍርሃት ስሜት በዋነኝነት የሚመነጨው ከልጅነት ጊዜ ጀምሮ ባሉት ልምዶች ነው ፣ ማለትም ፣ እሱ ባለፉት ጊዜያት ልምዶች ላይ የተመሠረተ ነው ፣ በእርግጥ ፣ በተወሰነ ጊዜ ውስጥ ከሚመጣው አደጋ ጋር ካልተያያዘ በስተቀር። በትምህርት ወይም በባህል ውስጥ በተሳሳተ የአለም አስተማሪዎች የተሳሳተ የወላጅነት ውጤት የተነሳ የታየው “ሀሳቦች-ቫይረሶች” የማያቋርጥ ስራ ነው ፡፡
ስለእሱ ካሰቡ በእውነቱ ፍርሃት በራሱ ምንም መሠረት የለውም ፡፡ ፍርሃት በእያንዳንዱ ጎልማሳ ውስጥ የሚኖር ትንሽ ልጅ ሲሆን አንዳንድ ጊዜ ከእንቅልፉ ተነስቶ በአዋቂዎች ጸጥተኛ ሕይወት ውስጥ ጣልቃ መግባት ይጀምራል ፡፡ አንዳንዶች ፍርሃት በፍቃደኝነት በማቋረጥ ብቻ መታከም አለበት ብለው ያምናሉ ፡፡ ግን እንደዚህ በቀላሉ አያስወግዱትም ፡፡
በውጫዊ ሁኔታ ፣ በአመክንዮ በመታገዝ ምንም ፍርሃት እንደሌለ እራሳችንን እንዳሳመን ለማስመሰል እንሞክራለን ፣ ግን በፍርሃት የተያዘ ልጅ በንቃተ ህሊና ውስጥ ተደብቆ እነዚህን የአመክንዮ ክርክሮች ማስተዋል አይችልም ፡፡ ስለዚህ ሰው የሚያውቁት ጥቂት ሰዎች ናቸው ፣ ግን አንድ ልጅ ሁለት ዓይነት ፍርሃት ብቻ አለው ፣ የተቀሩት ከመጀመሪያዎቹ ሁለት ዓይነቶች ብቻ ናቸው ፣ እነዚህም-ያለመወደድ ፍርሃት እና በሕይወት ላይ የተመሠረተ ፍርሃት ናቸው ፡፡ ስለሱ ካሰቡ ፣ በጣም የተለያዩ ሰዎች ፍርሃቶች በእነዚህ መሰረታዊ የፍራቻ ዓይነቶች ዙሪያ የሚያተኩሩ እንደሆኑ መስማማት ይችላሉ ፡፡
እንደ አለመታደል ሆኖ ከልጅነት ጊዜ ጀምሮ ፍርሃትን በማሸነፍ እና በማፈን ብቻ እንድናሸንፍ የተማርን ሲሆን ፍርሃትን ለመቋቋም በቀላሉ ማስተማር ያስፈልገናል ፡፡ በእርግጥ ሁሉም ሰው ጠንካራ መስሎ መታየት ይፈልጋል እናም ማንኛውንም ሰው የማይፈራ ሰው ምስል ለመፍጠር ብቻ ማንም ሰው ወደማንኛውም ብልሃቶች ይሄዳል ፡፡ በምን እና በምንፈራው ነገር እናፍራለን እናም በዚህ ምክንያት እራሳችንን ማሠቃየት እንጀምራለን ፡፡
በተፈጥሮ ፍርሃትን ወይም ፎቢያ መኖሩን መቀበልን ከተማርን ጥንካሬን እንደ ፍርሃት አለመኖር ብቻ ከመቁጠር ይልቅ የጎለመሰው ማንነታችን ወደ ትንሽ ልጅ ፍርሃት መለወጥን ያቆማል ፡፡ በፎቢያ ላይ ባለው አድልዎ የእኛን ስሜታዊነት ከማድነቅ ይልቅ እንሰውረዋለን። ፍርሃትን ለማሸነፍ መንገዱ ራስን ማወቅ ነው ፡፡ ችሎታዎን ይገንዘቡ እና በራስዎ ላይ ከባድ ትችትን ያስወግዱ ፡፡
