አንድ ሰው በእውነቱ ስለ ሞት ምን ያውቃል? ወይም ምናልባት ለዚህ እውቀት ፣ ዋናውን ማንነት ለመረዳት ለእሱ ያለው አመለካከት ብቻ ይወሰዳል? ደግሞም ስለእሱ ካሰቡ በእውነቱ ስለ ሞት የሚታወቅ ነገር የለም ፡፡ ሁሉም ሰው ለእነዚህ ጥያቄዎች መልስ ማግኘት ይፈልጋል ፣ ምክንያቱም በሕይወቴ ውስጥ ቢያንስ አንድ ጊዜ ስለእሱ አሰብኩ ፡፡
በብዙ የዓለም ሃይማኖቶች ውስጥ ለሞት ያለው አመለካከት አሻሚ ነው ፡፡ ዶግማዎች በተፈጥሮአዊ እውቀት ላይ የተመሰረቱ ናቸው ፣ እናም በእነሱ ማመን ወይም አለማመን የሁሉም ሰው ምርጫ ነው። ለአንዳንዶቹ የቡድሂስት አቋም በጣም ቅርብ ሊሆን ይችላል ፡፡ ለምን አይሆንም? ደግሞም ከሞት ጋር በሚዛመዱበት መንገድ በመመዘን አንድ ሰው በጭራሽ አይኖርም ብሎ ያስብ ይሆናል ፡፡ ሪኢንካርኔሽን የዚህ ቀጥተኛ ማስረጃ ነው ፡፡ ዘመናዊ ሳይንስ አያውቀውም ፣ ግን እሱንም በንቃት አይክደውም ፡፡ ይህ አንድ ሰው አሁንም ምክንያታዊ አገናኝ አለ ብሎ በነፃነት እንዲያስብ ያስችለዋል ፣ እናም የአንድ ሰው ዳግም መወለድ በጣም እውነተኛ ተሞክሮ ነው።
የኦርቶዶክስ ክርስቲያኖች ኃጢአት እንዳይሠሩ ፣ መልካም ሥራዎችን እንዳያደርጉ እና “እዚያው” እንደሚቆጠሩ ወይም በጥብቅ እንዲጠየቁ ተበረታተዋል ፡፡ በቀላል አነጋገር የሰው ቅርፊት እንቅስቃሴ ማድረግ ፣ መናገር ፣ በራሱ ምግብ ማኖር ካቆመ በኋላ የመበስበስ ውጤቱን ከወጣ በኋላ ምንም የሚቀየር ነገር አይኖርም ፡፡ እዚህ እንደኖርን ሁሉም ነገር በሆነ “እዚያ” በሆነ ቦታ ይከናወናል ፡፡ በአንድ ማሻሻያ ብቻ - አንድ ሰው ገነት ሕይወት ይኖረዋል ፣ ሌሎቹ ግን ለዘላለም ሀዘን ይሆናሉ ፡፡ ደህና ፣ ማንም ወዴት አያውቅም ፣ ግን አሁንም መኖር አለብዎት?
ትንሽ የአፍሪካ ሀገር ጋና. ኦሪጅናል የሬሳ ሳጥኖችን ለረጅም ጊዜ መሥራት አንድ ወግ አለ ፡፡ ይህ የመጨረሻው ምድራዊ የማረፊያ ቦታ የእርሱን ፍላጎቶች ያንፀባርቃል። ስለዚህ ፣ የኩባን ሲጋራ ማጨስ ለሚወዱ ሰዎች በሬሳ ሣጥን ውስጥ በሬሳ ሣጥን ይሠራሉ ፣ ፎቶግራፍ አንሺም በተወዳጅ ካሜራ መልክ በሬሳ ሣጥን ውስጥ ጉዞ ይጀምራል ፡፡ የቀብር ሥነ ሥርዓቱ እራሱ በተዝናና መንፈስ ይካሄዳል ፣ በደማቅ ጭፈራዎች እስከ ከፍተኛ ሙዚቃ ድረስ ታጅቧል ፡፡ እነዚህ ሰዎች ምን ያውቃሉ? ለምን አያዝኑም? ቀላል ነው ፣ ለሞተው ሰው ያላቸው አመለካከት አልተለወጠም ፣ እሱ ለእነሱ ሕያው ነው ፡፡ በባህላዊ ብቻ አያምኑም ፣ ያውቁታል ፡፡
የባሊ ደሴት በኢንዶኔዥያ ውስጥ ፡፡ የባሊሽ የቀብር ሥነ ሥርዓቶች አንድ ሙሉ ድግስ እየጣሉ ነው ፡፡ ከነሱ እይታ ሕይወት አንድ ሰው ጊዜያዊ ሁኔታ ሲሆን ሞት የመምረጥ እድል ይሰጠዋል ፡፡
የቲቤት መነኮሳት ለጎረቤቶቻቸው አየር የመጨረሻ እስትንፋስ ባላቸው አመለካከት ምሳሌ አንድ ሰው ሀዘንን አይመለከትም ፣ ግን በተቃራኒው ደስታ ላይ ነው ፡፡ በእውነተኛ የነፃነት ደስታ ጊዜ እንደቀረበ በግልፅ ይገነዘባሉ ፣ እናም ከዚህ ንጹህ አእምሮአቸው ይደሰታል።
ታዲያ ሞት በሚነሳበት ጊዜ በቲያትር እጆቻችሁን በቲያትር ለምን ያቃጫሉ? በአጠቃላይ እንደ እውነተኛ እርምጃ ማሰብን ማቆም የተሻለ አይሆንም? አሳታሚውን ወደ ዘላለማዊ የሆሜሪክ ሳቅ ያጠፋው ይህ የአንድ ሰው ቀልድ ቀልድ ቢሆንስ? እናም ሰውየው ራሱ በዚህ ውስጥ ይጫወታል ፡፡ በጣም በሚያስደንቅ ሁኔታ ፣ ግን የሃይማኖቶች ኦርቶዶክሳዊነት የሳይንስ ተቃራኒነትን ያስከትላል። “ሞት የሰው ልጅ የሕይወት ዑደት አመክንዮአዊ ፍጻሜ ነው” የሚለው ሐረግ ይበልጥ በሚያጋጥመው መጠን ተቃውሞው ገና ያልተረጋገጡ አስገራሚ ተቃራኒዎች ያስከትላል።
