ግራጫ እና ብቸኛ የዕለት ተዕለት ኑሮ እኛን ይጨቁናል ፣ ሰዎችን በጨለማ እና እርካታ ያስገኛሉ ፣ ቀስ በቀስ በዙሪያቸው ያለውን የአለምን ውበት ማየት አቁመው ረዥም እና አስቸጋሪ ሕይወት የኖሩ ይመስል በሰላሳ ዓመታቸው ወደ አዛውንቶች ይለወጣሉ ፡፡
ሰዎች ያጉረመረሙና ያጉረመረሙ ፣ ምንም አያስደስታቸውም ፣ እራሳቸውን ያጣሉ ፣ በማያልቅ ቀናት ውስጥ በተከታታይ ይሟሟሉ። በእርግጥ አሁን ያለውን ሁኔታ ለማስተካከል ጥያቄን ወደ ልዩ ባለሙያተኛ ማዞር ይችላሉ ፣ ግን ከዚያ ጊዜ የለም ፣ ከዚያ ገንዘብ አይኖርም ፣ አለበለዚያ የስነ-ልቦና ባለሙያ ማነጋገር ብቻ ነውር ነው ፡፡ ሆኖም ፣ ይህ ሁሉ አካሄዱን እንዲወስድ መፍቀድ እንዲሁ ትክክለኛው ውሳኔ አይደለም ፣ የሚከሰተውን ቢያንስ በትንሹ ለማስተካከል በዚህ ጉዳይ ምን ማድረግ እንደሚችሉ እነሆ ፡፡
ግዴታ እና ግዴታን ሆን ብሎ በዕድል እና በተሳካ ውጤት በመተካት የክስተቶችን ግንዛቤ ለመለወጥ ይሞክሩ ፡፡ ለራስህ “አለብኝ” ፣ “ግዴታ አለብኝ” ፣ “እፈልጋለሁ” አትበል ፣ ግን “ዕድለኛ ነበርኩ” በል ፡፡ በመጀመሪያ ሜካኒካዊ እርምጃ ይሁን ፣ ግን ቀስ በቀስ ይህ መተካት ድርጊቶችን እና ክስተቶችን አዎንታዊ ትርጉም ይሰጣል ፣ እናም ሁሉም ነገር መለወጥ ይጀምራል። “መሥራት አለብኝ” አይበሉ ፣ ግን “ለመሥራት እድለኛ ነበርኩ” ፣ “ለቤተሰቡ እራት ማብሰል” አይኖርብኝም ፣ ግን “ለቤተሰቡ እራት በማብሰል እድለኛ ነበርኩ” እንጂ “ልጁን መውሰድ አለብኝ ከመዋለ ህፃናት”፣ ግን“ከመዋለ ህፃናት ልጅን ለመውሰድ እድለኛ ነበርኩ”፡
ዘዬዎቹ ወዲያውኑ እንዴት እንደተለወጡ ተመልከቱ ፣ ሁሉም ሰው ሥራ ፣ ቤተሰብ እና ልጅ እንደሌለው መገንዘቡ እንደመጣ ወዲያውኑ እርስዎ በእውነቱ ደስተኛ ሰው እንደሆኑ እና ደስተኛ ሰው በሕይወቱ እንደሚረካ ወዲያውኑ ግልጽ ነው ፡፡ እንዲህ ዓይነቱ ቀለል ያለ ሥነልቦናዊ እንቅስቃሴ ‹የምስጋና ልምምድ› ተብሎ ይጠራል ፣ በጣም ቀላል እና ውጤታማ ነው ፣ ምንም እንኳን በእርግጥ የእውነተኛ ባለሙያዎችን እገዛ የማይሰርዝ ወይም የሚተካ አይደለም።
